Rzeczowniki

Rodzajniki

W języku hiszpańskim rzeczowniki są albo rodzaju męskiego albo żeńskiego (nie występuje rodzaj nijaki).

Tak samo jak w języku niemieckim czy francuskim, w hiszpańskim używa się rodzajników (określonych gdy mówimy o przedmiotach konkretnych, o których już wcześniej była mowa; oraz nieokreślonych gdy mówimy o czymś po raz pierwszy). Rodzajniki określone to „el” i „la” (odpowiednio dla rodzaju męskiego i żeńskiego). Rodzajniki nieokreślone to „un” i „una”:

un gato – jakiś kot (jakikolwiek)
el gato – konkretny kot (wiadomo o którego kota chodzi)
una lámpara – jakaś lampa
la lámpara – konkretna lampa

W powyższych przykładach rodzaj gramatyczny słówek hiszpańskich zgadza się z rodzajem w języku polskim. Nie jest to jednak regułą (na przykład „una mesa” – stół). Dlatego ucząc się słówek należy zapamiętywać od razu rodzajnik.

W liczbie mnogiej rodzajniki określone to „los” i „las”, natomiast rodzajniki nieokreśłone nie występują.

gatos – jakieś koty
los gatos – konkretne koty
lámparas – jakieś lampy
las lámparas – konkretne lampy

Zdrobnienia

W języku hiszpańskim zdrobnienia tworzy się przeważnie przez dodanie końcówki, najczęściej: -ito/ita, -cito/cita, -illo/illa lub -cillo/cilla:

coche – cochecito
rato – ratito
beso – besito
mesa – mesilla
momento – momentito