– Hi Tom, How are you?
– I’m fine. And you?
– I’m great! Do you know the title of the movie?
– Yes, it’s „The Incredible Cinquecento”.
– That sounds interesting. Is it a comedy?
– No, it’s a science-fiction movie.
– Good, I like science-fiction movies.
– Oh, it’s late. Let’s go inside, before it starts..
Wyświetl tłumaczenie

Lekcja szósta:
– Czesc Tom. Jak sie masz?
– Nic mi nie jest. A ty?
– Czuję się świetnie! Czy znasz tytuł filmu?
– Tak, to „Niesamowite Cinquecento”.
– Które brzmi interesująco. Czy to komedia?
– Nie, to film science-fiction.
– Dobrze, lubię filmy science-fiction.
– Och, jest późno. Wejdźmy do środka, zanim się zacznie.

Słówka:

a friend – przyjaciel
a cinema – kino
to meet – spotykać (się)
front – przód
in front – przed (miejscem)
a building – budynek
how are you? – jak się masz?
fine – w porządku
great – świetnie
to know – wiedzieć, znać
a title – tytuł
a movie – film
incredible – niesamowity
to sound – brzmieć
interesting – ciekawy, interesujacy
a comedy – komedia
science – nauka
fiction – fikcja
late – późno
let’s go – chodźmy
inside – w środku
before – przed (czas)
a begining – początek

Objaśnienia:

 

Powitania i pozdrowienia:

Na powitanie często używa się następujących zwrotów:

How are you? – Jak się masz?
How do you do? – Jak sie miewasz?

Oba mają bardzo podobne znaczenie (drugi jest tylko nieco bardziej formalny). W odpowiedzi możemy usłyszeć, na przykład:

I’m fine. – W porządku.
I’m good. – Dobrze.
I’m great. – Doskonale.
I’m ill. – Jestem chory.

Udzielając odpowiedzi możemy od razu zapytać o samopoczucie pytającego:

And you? – A ty?

Pytania i przeczenia z czasownikiem „to be”:

Poznaliśmy juz sposób budowania pytań i przeczeń w czasie Present Simple (operator „do”):

I like apples. – Lubię jabłka.
Do I like apple? – czy lubię jabłka?
I do not like apples. – Nie lubię jabłek.

Wyjątkiem jest czasownik „to be” (być). W jego przypadku, pytanie tworzy się przez inwersję (przeniesienie orzeczenia przed podmiot), natomiast przeczenie poprzez dodanie słowa „not” po orzeczeniu:

You are a student. – Jesteś studentem.
Are you a student? – Czy jesteś studentem?
You are not a student. – Nie jesteś studentem.

It is a comedy. – To jest komedia.
Is it a comedy? – Czy to jest komedia?
It is not a comedy. – To nie jest komedia.

Czasownik „to know”:

Czasownik ten można przetłumaczyć na polski jako: wiedzieć, umieć, znać:

I know what you like. – Wiem co lubisz.
Do you know how to drive a car? – Czy umiesz prowadzić samochód?
He knows Michael Jackson. – On zna Michael’a Jackson’a.
I know you. – Znam Cie.

Tryb rozkazujący (let’s…):

W treści czytanki pojawił się zwrot „let’s go inside (…)”. Oznacza on „Wejdźmy do środka (…)”. Jest to tryb rozkazujący pierwszej osoby liczby mnogiej (my):

Let’s go there. – Chodźmy tam.
Let’s eat a supper. – Zjedzmy kolację.
Let’s watch a movie. – Obejrzyjmy film.

Zwrot „let’s” jest skrótem od „let us”.